Dosyć długo nie czytałem żadnej książki o Scrumie. Ostatnie pozycje, które przeczytałem lub odsłuchałem od wakacji dotyczyły m.in przywództwa („Turn the Ship Around!”), zarządzania („Jednominutowy menedżer i przywództwo”), motywacji („Drive”) czy zarządzania samym sobą („Jesteś start-upem”, „7 nawyków skutecznego działania”). Po przeczytaniu powyższych pozycji stwierdziłem, że tym razem czas sprawdzić jedną z wielu ostatnio napisanych książek o Scrumie.
Po przeglądnięciu kilku pozycji na Amazonie wybrałem „Scrum Shortcuts without Cutting Corners”, a zadecydowały o tym dwa fakty – to pierwsze: książka została bardzo wysoko oceniona przez czytelników (średnia 4.9 na podstawie 57 ocen), po drugie: napisał ją człowiek, który zanim stał się trenerem scruma i autorem wspomnianej książki, dobre kilka lat pracował na różnych stanowiskach w IT, więc założyłem, że wie, o czym mówi – w przeciwieństwie do trenerów, którzy po prostu nauczyli się zasad frameworka na potrzeby prowadzenia szkoleń.
Wstęp do książki napisał Mike Cohn (który jak okazuje się na kolejnych stronach książki, jest mistrzem w wyciskaniu sztangi na ławce poziomej z rekordem 254 kg) i chyba nie jest to przypadkowe, ponieważ odniesienia do książek Mike’a pojawiają się podczas lektury wielokrotnie. Reasumując – czuć jego szkołę.
Autor – Ilan Goldstein – podzielił książkę na 10 rozdziałów, z czego każdy opisuje po trzy „skróty” (ang. shortcut), czyli w miarę gotowe rozwiązania, opisujące wybrane zagadnienia scrumowe. Podczas czytania kolejnych rozdziałów dostrzegłem analogię do książki Henrika Kniberga „Scrum & XP from the Trenches” – Ilan, podobnie jak Kniberg opisuje „Scruma w praktyce” – czyli to, co zadziałało w jego zespołach oraz organizacjach w których pracował.
Warto jednak pamiętać, że nie każda technika czy podejście, które zadziałało autorowi książki, zadziała w naszym zespole czy organizacji. Jak powiedział mi kiedyś Alistair Cockburn – „every technique is working and is not working at the same time„.
Przykładowo: autor proponuje, aby za spóźnienia na Daily Scrum pobierać od spóźnialskich opłatę do słoika na cele charytatywne. W czasie, kiedy pracowałem w Allegro, w jednym zespołów w których byłem Scrum Masterem, zdecydowaliśmy na taki krok, aby „zmotywować” osoby spóźniające się do bycia na czas. Rozwiązanie to nie przyniosło spodziewanych rezultatów – osoby, które spóźniały się, robiły to nadal (ciekawostka: gdybym wcześniej przeczytałbym „Drive” Dana Pinka, wiedziałbym, że taki sposób motywacji z reguły nie działa – niektórzy ludzie po prostu „wykupują sobie” możliwość spóźnienia się)
Najciekawsze z mojej pespektywy rozdziały dotyczyły wymagań („Requirement Refinement„), jakości („Questioning Quality”) oraz metryk („Monitoring and Metrics”). Pełne konkretów, trafnych analogii oraz praktycznych wskazówek powodowały podczas czytania chwile zadumy, co uważam za wartościowy i pożądany efekt w trakcie czytania książek.
Jest to książka, którą gdybym mógł cofnąć czas, przeczytałbym zaraz po pierwszej lekturze Scrum Guide – oczywiście nie była wtedy jeszcze dostępna (została wydana w 2013), ale to właśnie ten typ książki. Poleciłbym ją Scrum Masterom zaczynającym przygodę ze Scrumem jako swego rodzaju przewodnik, natomiast osobom z dłużym stażem jako cenne źródło referencji oraz inspiracji.
Plusy:
+ dużo praktycznych wskazówek, pomysłów oraz rozwiązań dotyczących codziennej pracy w Scrumie
+ można z niej korzystać jak z książki kucharskiej, poszukując odpowiedniego „przepisu”
Minusy:
– odniosłem wrażanie, że książka pisana jest z perspektywy dużej organizacji, rozwijającej wewnętrznie swoje produkty, zabrakło mi perspektywy pracy z klientem zewnętrznym
Moja ocena: 4,5/5
Zdjęcie: Okładka książki „Scrum Shortcuts without Cutting Corners” – Ilan Goldstein
